HONORIS CRUX Ons Dapperes II

Nog 'n reeks spanningsverhale uit die ervaringsveld van die Suid- Afrikaanse soldaat-lewensgetroue drama in 'n verteltrent wat rou is van die werklikheid. Van die operasietafel daar ver in die krygsgebied tot in die siedende golwe van die see, van die kajuit van 'n snelvliegtuig of topper tot by die troepies op die grond word die leser meegevoer en deel hy in die spanning, ook die patos en liefde en leed, van die manne op die grens. Die skrywer, At van Wyk, hoef nie bekend gestel te word nie. Uit sy pen het al baie boeke verskyn. Sy eerste in hierdie reeks, Honoris Crux, Ons Dapperes - Our Brave, het soos soetkoek verkoop en in 'n japtrap twee herdrukke beleef. Wie onthou nie nog die vroeg- oggendse voorlesings daaruit deur Pieter de Bruyn in die SAUK se Monitor-program nie? Dit het weke lank 'n groot luistertal gehad. In hierdie opvolg op daardie boek vertel hy die verhale van nog 'n veertigtal wenners van die Honoris Crux. Hy laat telkens die manne self praat soos hulle die dramas op band aan hom vertel het. Van die verhale lees soos spanningsfiksie, maar dit tref dieper, want dit is die harde werklikheid soos dié van Kloppies en sy makkers op 'n nagtelike sending by Teiken Bravo. Kloppies is aan die woord: "Gods geluk staan ek 'n entjie opsy met my rug na my makkers toe, want 'n geweldige ontploffing bars vlak by hulle "Ek sien net so 'n vuurvlam en die geweld van die slag tol my in die rondte. Toe ek my sinne kry, het ek nie 'n geweer nie. Ek het nie uitrusting nie. My broek is weg weggeskiet. Ek het net my stewels aan, my onderbroek en my hemp. 0, ja, en die magasyne oor my bors, en my radio se kopstuk.